Handelingen 24:22-27
22 Felix, die goed bekend was met alles wat op de Weg betrekking had, verdaagde daarop de zitting en zei: ‘Zodra Lysias, de tribuun, is aangekomen zal ik in uw zaak uitspraak doen.’ 23 Hij gaf de centurio opdracht Paulus in hechtenis te houden, maar onder een mild regime, en gelastte dat niemand uit zijn kring verhinderd mocht worden voor hem te zorgen. 24 Enkele dagen later ging Felix samen met zijn vrouw Drusilla, die een Jodin was, naar de gevangenis. Hij liet Paulus halen om te horen wat hij over het geloof in Christus Jezus te zeggen had. 25 Maar toen Paulus sprak over gerechtigheid en zelfbeheersing en over het komende oordeel van God werd Felix bang en zei: ‘Voorlopig kunt u gaan. Wanneer ik in de gelegenheid ben, zal ik u weer laten roepen.’ 26 Maar intussen hoopte hij dat Paulus hem geld zou aanbieden; daarom liet hij hem telkens weer komen voor een gesprek. 27 Toen er twee jaren verstreken waren, werd Felix opgevolgd door Porcius Festus. Om de Joden ter wille te zijn, liet hij Paulus in gevangenschap achter. (NBV21)
Willekeur, daar moeten mensen tegen beschermd worden. In het Europese verdrag over de rechten van de mens staat dat een overheid een proces tegen een burger niet eindeloos mag rekken. In het strafrecht speelt deze bepaling een grote rol. Soms kan iemand niet vervolgd worden omdat de overheid te lang heeft getreuzeld, soms krijgt iemand een lagere straf omdat de zaak te oud is geworden. Aan veel misdrijven is ook een maximale termijn verbonden waarbinnen iemand nog vervolgd kan worden. Het is nodig om de lust van personen als Felix te bedwingen.
Toch mooi als je je eigen apostel in de kelder hebt. Telken als je vrouw je probeert tot het Jodendom te bekeren kun je dan even met haar op bezoek gaan om na te vragen hoe dat geloof ook al weer in elkaar zit. En telkens weer kan je vrouw dan vertellen dat die rare apostel hoort bij een secte, de mensen van de Weg. Die Drusilla was van Joodse adel. Ze hoorde bij de elite van het volk Israël. Nu hoorde de meesten van die elite bij de secte van de Saduceeën. Die wilden niet weten van de opstanding der doden. Dus ook niet van een eind oordeel dat na de dood gegeven zou worden.
Paulus geloofde daar wel in. Jezus had volgens de Evangeliën daar vaak op gezinspeeld. En in het boek Daniël werden de lijdenden, de onderdrukten, slachtoffers van wreedheid, getroost met het beeld van de Zoon des Mensen die naast God op de rechterstoel mocht plaatsnemen om al die onderdrukkers, machthebbers, geweldplegers alsnog te veroordelen en hun slachtoffers daarbij recht te doen. Als Paulus daarover gaat praten en Felix op roept voortaan maar alleen het goede te doen en niet dan het goede dan loopt Felix weg, als de jonge man die zijn goederen moest verkopen en Jezus volgen. Het oordeel over Paulus laat Felix over aan zijn opvolger.